Msze gregoriańskie - kiełczów

Mszami gregoriańskimi nazywane jest 30 mszy odprawianych w intencji jednej osoby zmarłej, w ciągu 30 kolejnych dni, przez jednego lub wielu kapłanów. Praktyka ta datuje się od VI wieku i wiąże z papieżem św. Grzegorzem Wielkim, który polecił odprawiać przez 30 dni msze za zmarłego mnicha benedyktyńskiego, przy którym znaleziono pewną ilość pieniędzy, co na owe czasy było bardzo wielkim przewinieniem. Trzydziestego dnia miał się ów zakonnik pojawić św. Grzegorzowi i dziękować za okazane mu miłosierdzie - odprawione msze wyjednały mu bowiem wybawienie z czyśćca.

Praktyka ta zaczęła rozwijać się w VIII wieku, najpierw w klasztorach, a następnie w innych kościołach. Towarzyszyło jej przekonanie o szczególnej skuteczności mszy gregoriańskich dla zmarłych, którzy znajdowali się w czyśćcu. Zdaniem Kongregacji Odpustów, zaufanie wiernych do mszy gregoriańskich, jako szczególnie skutecznych dla uwolnienia zmarłego od kary czyśćca, należy uważać za rozumne i zgodne z wiarą.

Msze gregoriańskie nie są obdarzone żadnymi odpustami. Praktyka ta opiera się natomiast na głębokiej wierze Kościoła o jej skuteczności. Większość teologów uważa, że źródłem tej skuteczności są zasługi papieża Grzegorza Wielkiego i jego wstawiennictwo.

W idei mszy gregoriańskiej są cztery istotne elementy:

• Pierwszy - Msze św. gregoriańską można odprawiać za jedną tylko osobę.
  

• Drugi - jest to osoba zmarła.
  

• Trzeci - liczba 30 dni.
  

• Czwarty – stała ciągłość w odprawianiu Mszy świętych (codziennie).
  

Takie normy zawarte są w Deklaracji Kongregacji Soboru (obecnie: Kongregacji ds. Duchowieństwa) z dnia 24. lutego 1967 r.

W celu uzyskania szczegółowych informacji i ewentualnego zamówienia Mszy świętych gregoriańskich prosimy o skontaktowanie się z kancelarią parafialną.